අක්කා සුපුරුදු පරිදි පාසල් යයි. මම ගෙදරට වී ඔහේ බලන් ඉදිමි. කොහොම කීවද ඇය නැති අඩුපාඩුව උදේ කාලයේදී තදින් දැනේ. එය පිළිගත යුතුය. එදින අක්කා නිවසට පැමිණියේ තුනහමාරත් පසුවූ පසුය. පාසලේ සිට එතරම් දුරක් නැති නිසාවෙන් මම ඇගෙන් මේගැන ප්‍රශ්න කළෙමි.
"මොකෝ අක්කෙ පරක්කු"
"පරක්කුද?"
ඈ මගේ කනෙන් අල්ලා සිනාවෙමින් කීවාය.
අමුතුය!
"ඔව්?"
"ඉස්කෝලෙ වැඩ වගයක් තිබුන මල්ලි, ස්පෝට් මීට් කාලෙනෙ"
"වෙන්න බෑ"
"අපෝ මොකෝ වෙන්න බැරි"
මම එල්ලෙනට නොගියෙමි. ඇගේ තර්ක බිදෙහෙළිය නොහැක. කොහෙන් හෝ ඈ කියන පට්ටපල් බොරුවක් උවද සත්ය වේ.
එහෙත් එය විමසා බැලිය යුතුය.
සතියකට රුපියල් තුන් හාර සීයක ෆෝන් කාඩ් දමා යාලුවන්ට කතා කරනවායැයි සිතිම පැහැදිලිවම අපහසුය. එහෙත් මේගැන සොයා බලන්නෙ කෙසේද?
කෙසේ උවද මේ ගැන සෙවීමට මගේ සිතේ හටගත්තේ මාර ආසාවකි. හොර වැඩක් කිරීමෙන් ලැබෙන විශ්මයජනක සතුට මට ලැබිය හැක.
මට උත්ප්ලා මතක් විය, වයස් පරතරය හැරුණුකොට අක්කාත් උත්පලාත් ගජ මිතුරියෝය. ඕනෑම ඕපාදූපයක් එකිනෙකා අතර කියවේ. මේ ගැන ඉගියක්වත් ඇගෙන් දැනගත හැකිය. ඔව්! හෙට උදෑසනම මම ඈ හමුවට යන්නෙමි. අක්කාගෙ නැටුම් හෙළිකර ගන්නෙමි!!!!
"මල්ලී........."
අක්කා අඩගසනු ඇසිනි.
"ඕ"
"කෑවද?"
අපොයි! මට කන්නට අමතක විය. වෙනදා මම දහවල් ආහාරය ගන්නේ අක්කා පැමිණි පසුය. එහෙත් අද ඇගේ පරක්කුව නිසා මට එය මුලුමනින්ම අමතක විය.
"නෑ"
"එහෙනම් ඉක්මනට එනවා"
මා කුස්සියට යන විටත් අක්කා මගේ කෑම පිගාන බෙදා මේසය මත තබා තිබුණි.
"අක්කෙ"
"මොකෝ?"
"නෑ එක්කො ඕන නෑ"
"මොකක්ද........."
"දැන් ටිකක් අමුතුයි ඔයාගෙ වැඩ"
අක්කා ආහාර ගැනීම නවතා මා දෙස බැලුවාය. ඇගේ ඇස් දෙකත් උත්පලාගේ මෙන් ලොකු වී ඇත......
"ඒ කීවෙ?"
"නෑ මම කිව්වෙ හැසිරීම ටිකක් අමුතුයි කියල. අර තනියම හිනා වෙන එක එහෙම එච්චර හොද නෑ"
"මම? නෑ"
"නැත්තෙ මොකෝ මම දැක්ක ඊයෙ පාඩම් කරන ගමනුත් සැරෙන් සැරේ හිනා වෙනව. එකපාරටම ඔහේ ජනේලෙන් බලන් ඉන්නව"
"හා හා ඇති ඇති....."
"ඇයි ඒ?"
"වෙලාව ආපුවම දැනගනියි. එතකම් ඒ ගැන මගෙන් අහන්න එපා"
ඇත්තය! ඇගේ විශ්වාසය කඩ කල නොහැක. මම රහස් රකිමි!
*******************
"හානේ දසිත්.............."|
මම පාපැදිය පාර අයිනේ හේත්තු කර ගේට්ටුව අසලට ගියෙමි. ඇය මා පිළිගැනීමට පැමිණියාය.
"මොකෝ ඉටින් කවදාවත් නැතුව මේ පැත්තෙ එන්න හිතුනෙ?"
"ඇයි අපි එන්න හොද නැද්ද?"
"අනේ නෑ"
ඇය ඇස් දෙක බිමට හරවා කීවාය.
"එහෙම නෙවෙය්, මම නිකමට කිව්වෙ"
"හ්ම්ම් හ්ම්ම් කමක් නෑ"
"ඉතින් එන්නකො ගෙට"
"ම්ම්ම් බෑ බෑ එහෙම හොද නෑ නෙ, ඔයා විතරනෙ ඉන්නෙ. අපි එලියෙම ඉමු"
"ඔව්මයි"
සිනහවූ ඇය සිමෙන්ති බංකුවේම වාඩි වූවාය.
"ඉදගන්න දසිත්"
මම අනිත් කොනේ වාඩි වීමි. ඈ මා දෙස බලා උන්නාය.
"මේ මම ආවෙ පොඩි තොරතුරක් දැනගන්න""
"මොකක්ද දසිත්?"
"අපේ අක්ක, මේ දවස් ටිකේ හරි අමුතුයි"
"මටත් තේරුනා ඕක"
"ඒකනේ, පුදුම විදියට ෆෝන් කාඩ් දානවා, පිස්සුවෙන් වගේ හිනාවෙනවා"
"මට නම් දැන් ටික කලක ඉදල ඕක තේරුනා. මම දසිත්ට කිව්වෙ නැත්තෙ එක ගෙදර ඉන්න මල්ලිටත් නොතේරෙන දේ මම විතරක් කීවම හරි නැති හන්ද"
"මොකක්ද ඕකට හේතුව? ඔයා දන්නවද?"
"නෑ දසිත් අවංකව්ම දන්නෙ නෑ. ඒත් හේතුව නම් දන්නව ඔය හැම දේටම"
"මොකක්ද ඒ?"
"අක්කට කොල්ලෙක් සෙට් වෙලා"
මම සිනහ වීමි, සුපුරුදු ලෙසමය.
"වෙන්න බෑ උත්පලා"
"ඇයි මොකෝ වෙන්න බැරි?"
"ඒකිට කැමති වෙයිද කොල්ලෙක්? ඈ?"
"දසිත් තාම අක්කව දැකල නැද්ද?"
මම උත්පලා දෙස බැලීමි. ඒ කීවේ මොකක්ද?
"ඒ කිව්වෙ?"
"ඔයාගෙ අක්ක දිහා බැලුවම කොල්ලෙක් සෙට් උනා කිව්වම නෙවෙයි පුදුමෙ, මෙච්චර කල් එහෙම නොවී තිබුන එකයි"
මම බිම බලා ගතිමි.
ඇත්තය, අනිත් සම වයස් කෙල්ලන් සමග සසදද්දී අක්කා අමුතු පුදුමාකාර ලස්සනකින් හෙබි ලක්කක් වූවාය. නිතර දෙවේලේ ඈ සමග උන් මට එය එතරම් ගණනකට නොගත්තාට සමාජයට එය එසේ වන්නට නැත.
කොහොමත් හැමදාම දකින කුකුලාගේ කරමලය සුදු වීම මගේ වරදක් නොවේ!
"ඇත්ත තමා ඒත්.........."
"ඔයා දන්නෙ නෑ, මම ඔයාව අදුරගන්න කලිනුත් අක්කගෙන් කොල්ලො කීප දෙනෙක් ඇහුව, ඒත් එයා ඒ කාටවත් කැමති උනේ නෑ"
"ඔයා කියන්නෙ දැන් කාට හරි කැමති වෙලා කියලද?"
"නෑ තාම එහෙම කියන්න තරම් දෙයක් උනේ නෑ නෙ දසිත්, එහෙම උනා නම් ඒක එයා හොදට හිතල මතල ගත්තු තීරණයක්, ඒක වෙනස් කරන්න නම් අමාරු වේවි"
"මට ඕන ඒ කව්ද කියල හොයා ගන්නයි උත්පලා. අක්ක හැම්දේම දන්නව කියල හිතුවට එයාට ආරක්ශා වෙන්න බෑ"
ඈ මට ළං වූවාය, මිතුරියක සේ මගේ උරහිසින් අල්ලා මෙසේ කීවාය,
"අපි හොයාගමු, ලක්ශිකා අක්ක මගෙත් යාලුවනෙ"
"හ්ම්ම්ම් ඔයා හෙල්ප් කරනවද?"
"ඔව් හැබැයි එක කොන්දේසියක් උඩ?"
"මොකක්ද?"
"බැරිවෙලාවත් අක්කගෙ තීරනේ හරි නම්, ඔයා ඒකට විරුද්ද වෙන්න බෑ"
මම මොහොතක් කල්පනා කලෙමි. ඇත්තය! හැමෝගේම කැමැත්තට මම විරුද්ද වී පලක් නැත. ඊටත් වඩා සිදු විය යුතු නම් එය කවදා හෝ සිදුවිය යුතුය.
"හොදයි, ප්‍රොමිස්"
"රයිට් දෙන්න අත"
ඈ මගේ අතින් ඇද පුරුදුකාරියක මෙන් යුරෝපීය ක්‍රමයට "හෑන්ඩ් ශේක්" කලාය.
මම සිනහ වීමි.
"දැන් මොකෝ දසිත් පලවෙනි පියවර?"
පලමු පිය්වර? දත්ත මදිය.
"අපි බලන් ඉමු, අක්කගෙන් පලවෙනි වැරැද්ද සිද්ද වෙනකම්. එහෙම නොවුනොත් අපිට මේක හොයන්න වෙන්නෙ නෑ"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ඉතිරිය පසුවට.....................
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------
ලියන මම - රැන්ඩි මල්ලී.
---------------------------------------------------------------------------------
patta
ReplyDeletegood :)
ReplyDeleteකෝ බොල අලුත් කොටස? ලියපිය කිව්වෙ ඉක්මනට :)
ReplyDelete