මම නිවසට යන විටත් දෙමාපියන් නිවසට පැමිණ නැත. අක්කා මා එන තුරු මග බලා සිටියේ මට ඇති ආදරයක් නිස නොව ඈ ගේන්නට කියූ ෆෝන් කාඩ් එක ගන්නටය. අක්කා ගෙතුලට යන්නට පෙර මම ඈ නවත්වා ගත්තෙමි,
"අක්කේ පොඩ්ඩක් ඉන්නකො"
"ඇයි මල්ලි?"
අක්කා මා දෙස හැරී බලා විමසුවාය. ඇගේ මුහුණේ විස්මය රැදී ඇත. මා මොකක් හෝ බරපතල දෙයක් අසන්නට යන බව ඈට ඉවෙන් මෙන් තේරුම් යන්නට ඇත.
"එනවකෝ,,, ම්පොඩ්ඩක් වාඩි වෙනවකෝ"
"ඔන්න" ඈ මා සමග සාලයේ පඩියේ වාඩි වූවාය.
"මොකෝ?"
"මේ උත්පලාගෙ තාත්ත නැති වෙලාද?"
අක්කා මා දෙස බැලුවේ ඇත්තෙන්ම පුදුම වීය.
"ඔව් මල්ලි, ඔයා කෝමද දන්නෙ?"
"එයා මට කිව්ව"
"පව්! ඊයෙලුනේ දානෙ තිබ්බෙත්"
"මූන බැලුවම මට තේරුනා මොකක් හරි අවුලක් විත්තිය"
"මේ"
"ඔව්?"
"තව මම නොදන්න කොච්චර දේවල් උත්පලා ගාව තියෙනවද?"
"කොච්චර තිබ්බත් මොකෝ?" අක්කා ඔච්චම් සිනාවක් පෑවාය.
"නෑ ඉතින් නිකමට ඇහුවෙ"
"ප්ව් මල්ලි.... බලනවා ඒකි එක්ක බැලුවම අපි කොච්චර වාසනාවන්තයිද?"
"හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්"
"එයැයිගෙ අම්මයි එයයි විතරයි ඉන්නෙ! අම්මා නම් කොහේදෝ මන්ද රස්සාවක් කරනවා! ඉස්සර කලේ නැතිලු. අපේ අම්මයි එයාට ඒ ජොබ් එක හොයා දුන්නෙ...... ජොබක් නොකලත් ජීවත් වෙන්නා තරම් ආදායමක් එනවලු. උන්ගෙ දේපොල එහෙම තියෙයිලුනේ"
"ඉතින්?"
"ඉතින් එහෙම තමා................ මේ මන් යනව කුස්සියට. තමුසෙත් ඔය කුණු ගොඩවල් අවුස්සන්නෙ නැතිව ගිහින් පොතක් බලා ගන්නවා"
අක්කා මා ලගින් නැගිට ගෙතුලට ගියය.
මම එතැනටම වී කල්පනා කලෙමි. "උත්පලා" වෙනදා නැති මොකක්දෝ අමුතු දුකකින් මගේ හිත බර වී ඇති බව පෙනේ. මට කුමක් වී ඇතිද?
**************************
මමද නිදිමතේම නැගිට දත් මැද හැද පැලද ලක ලෑස්ති වීමි. උත්පලා අප නිවසට පැමිණි දින සිට දින තුනක් ඉක්ම ගිය මේ දිනයේ අක්කාද ඇගේ උපකාර්ක පන්ති සදහා යාමට සූදානම් වූවාය. මම අක්කාත් සමග නිවසින් පිටවීමි.
වෙලාව උදෑසන අටහමාරය. පන්ති පටන් ගන්නේ නවයටය. අක්කාගේ පන්තිය නවයහමාරටය. අපි හෙමින් හෙමින් පාර දිගේ පියමැන්නෙමු. කාන්ති නැන්දලාගේ ගෙදර දොර වැසෙන හඩක් ඇසුණි. අක්කත් මමත් ඒ දෙස බැලුවෙමූ.
ඔව්! ඒ උත්පලා විය. තම මව රාජකාරී සදහා පිටත්ව ගොස් ඇත්තේ දුවණිය තනිකර දමාය. ඈ තනියම හැද පැලද තනියම පන්ති යාමට සූදානම් වී ඇත. අක්කාත් මමත් පාරේ යනු දැක ඇය අත වනා කෑ ගැසුවාය.
"ලක්ශිකා අක්කේ.... පොඩ්ඩක් ඉන්නෝ මමත් එනෝ"
අක්කාත් මමත් නැවතුණෙමි. උතපලා මා ඉදිරියට පැමිණියාය.
ගුඩ් මෝනින් අක්කේ, ගුඩ් මෝනින් දසිත්"
"හ්ම්ම් හ්ම්ම් ගුඩ් මෝනින්"
මම පැවසීමි. ඈ වෙනදාටත් වඩා ලස්සනය. අවංකවම ඒ ඇගේ හැටිය. ඩෙනිම් සායක් ඇද සිටි ඇය එවැනිම ලා නිල් පැහැ ඇදුමක් හැද සිටියාය.
ගොඩ් මෝනින් නංගී. කොහෙද ක්ලාස් අද?"
"අපෝ අර ගණන් ක්ලාස් එක අක්කේ, එපා වෙනවා"
ඈ මුහුණ සාදා ගත් ආකාරයට මට සිනා පහළ විය.
"කොයි? අපේ මල්ලි යන එක?"
"නැතුව"
"අපෝ ඒ සර් මරුනෙ නංගී"
"නෑ! ඒ මනුස්සය පන්තියෙ ඉන්න කෙල්ලො දිහා බලන් ඉන්නව මිසක් හරි උගැන්නිල්ලක් නෑ. මම මේ යන්නෙත් අද පෙපර් ක්ලාස් එක හන්ද"
"එහෙමද?"
"නැතුව, කියනවකො දසිත් අක්කට"
"මට නං කිසිම අවුලක් නෑ" මම කීවෙමි.
"ඒ සර් හොදයිනෙ"
"අපෝ අගේ ඇති අක්කයි මල්ලියි"
උත්පලා සිනහ වූවාය.
"නගා ආයෙම ඒ පැත්තෙ එන්නෙ කවද්ද? මේ ගෙදර තනියෙන් ඉන්න එකේ නරකද ඒ පැත්තෙ ආවම?"
"ඔව් අක්කේ මටත් එහෙම හිතුන"
"ඒකනෙ ලමයා, මහ දවාලෙ උනත් කෙල්ලෙක්ව තනියෙන් තියන්න බෑ මේ කාලෙ"
මම කීවෙමි. අක්කා සිනහ වූවාය.
"උත්පලාගෙ අම්මටවත් නැති අමාරුවක්නෙ යකෝ මූට හැදිල තියෙන්නෙ"
උත්පලා මා දෙස බලා සිනහ වූවාය.
"එහෙම තමා අක්කේ.... හොද යාලුවො උනාම"
මම කීවෙමි. උත්පලා නිහඩය.
"අහා! එහෙමත් එකක්ද?"
"නැතිනම්"
"පුහ්! අපි ගැන එහෙමත් ඔහොම හොයා බලනවකෝ"
"මොනා බලන්ඩද? තමුසෙව ඉතින් හොරෙක්වත් උස්සන් යන එකක්යැ"
"මැට්ටා"
"මැට්ටි"
"හා හ නවත්තනව දෙන්නම ඕක"
උත්පලා සිනහවෙන්ම කීවාය.
"දසිත් කිව්වෙ ඇත්තනෙ අක්කේ, තනියෙන් ඉන්න එපා කියල අම්මත් මට කීව. ඒත් මමයි ගෙදර නැවතුනේ....... හෙට ඉදල මම එන්නම්කෝ"
"බුදු අම්මේ.................."
අක්කා කම්මුලේ අත තියා ගත්තාය.
"මේකිත් දැන් මල්ලිට සපෝට් නේද?"
"ඔව් ඔව් එයා මට සපෝට් තමා... ඇයි අවුල්ද?"
"අනේ නෑ" අක්කා ඇසක් වසා ඉගි මැරුවාය.
"කිසිම අවුලක් නෑ"
"අක්කේ......"
උත්පලාත් මමත් පැවසුවේ එකවිටමය. දෙදෙනාගේම හඩවල් වල තරහව මුසු ලැජ්ජාවක් ගෑවී තිබුනා වගේ මතකය.
අක්කා සිනහ වූවාය.
"නංගියේ මේකා කෙල්ලෙක් දිහා එහෙම ඇහැක් ඇරලා බැලුවොත් මට කියන්ඩ ඕනේ හොදේ"
"නැතුව නැතුව" උත්පලා කීවය.
"එව්ව කොහෙද" මම කීවෙමි.
"මට හොරෙන් ක්ලාස් එකේ කෙල්ලො දිහා බලන්ඩ මෙයාට බෑ අක්කේ"
"මම බලල පෙන්නන්ඩද?"
"බැලුව ගමන් අක්කට කෝල් එකක් දෙනවා"
"අන්න! අන්න නංගිලා" අක්කා කීවාය.
"කමක් නෑ! කමක් නෑ! කැමති දෙයක් කර ගන්න.... ඉන්නවකෝ අක්කගෙ හොර වැඩත් මන් ඉක්මනටම හොයා ගන්ඩ"
"උඹ හොයා ගනියි මගෙ වලිගෙ"
මමත් උත්පලාත් සිනහ වූයෙමු. එහෙත් ඉදිරියට ගණන් ක්ලාස් එකේදී සිදුවන්නට යන දේවල් පිළිබද අප දෙදෙනාටම කිසිම වැටහීමක් නොතිබුණි.
---------------------------------------------------------------------------------
ඉතිරිය පසුවට........................
ලියන මම
---------------------------------------------------------------------------------
ලියන මම -
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ඔය යන්නෙ වැඩෙ නැගල.අක්ක පුල් සපොර්ට් වගෙ
ReplyDeleteකියෙව්වට ස්තූතියි! අදහස් දැක්වීමටත් එහෙමමයි
Deleteනියමයි ටිකක් වැඩිපුර ලීවනම් එල..........
ReplyDeleteහොදයි සහෝ! අනිත් පාර වැඩිපුර් ලියන්නම්කෝ
Delete